կծծակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kt͡sːɑk]
վանկեր՝ կ(ը)ծ•ծակ
- կայծակ
- (փխբ․) խիստ աշխույժ՝ կայտառ, կրակի կտոր ◆ Թաքավերին պուճուր տղան կծծակի նման վրա ա հասնըմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։