կծոտող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•ծո•տող 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Ղազախ, Կարին, Շիրակ, Մուշ՝ շուն ◆ Դու կծոտողներից էլ անցկացար։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Կծողոտները կլանչով վեր են թափվում։ (Ղազարոս Աղայան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։