կկլավի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kːlɑˈvi]
վանկեր՝ կ(ը)•կ(ը)•լա•վի
- շերեփանման փայտ, որ կալի ժամանակ պահում են եզների հետույքի տակ՝ կալը չկեղտոտելու համար
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։