Հայերեն

ՄՀԱ՝ [kːu]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կկու

վանկեր՝ կ(ը)•կու

Ստուգաբանություն

Բնաձայն կազմություն, որի հիմքերը հասնում են հնդեվրոպական շրջանը. հմմտ. հին հնդկերեն kōkila, kōka, հունարեն κόκκυξ, լատիներեն cuculus, կիմրերեն kag, ռուսերեն кукушка «կկու»։

Գոյական

անտառային չվող թռչուն (որ երգելիս կու-կու ձայն է հանում)

Հոմանիշներ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Կկու: