կկվաբուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kːvɑˈbun]
վանկեր՝ կ(ը)կ•վա•բուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) կկվի բուն ◆ Կկվաբներում կտրել են կկուների թևերը։ Շրջան (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։