կճա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)•ճա
կճա 1
[խմբագրել]- Մուշ՝ թուրքի կամ քրդի կին՝ աղջիկ ◆ –Գնացիր-եկար թուրքի կճա սիրեցիր։ Գուրգեն Մահարի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]կճա 2
[խմբագրել]- Կարին, Շիրակ՝ եղջերավոր անասունների ոտների մատերի ծածկող կարծր եղջերային պատյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։