կճա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)•ճա
կճա 1[խմբագրել]
- Մուշ՝ թուրքի կամ քրդի կին՝ աղջիկ ◆ –Գնացիր-եկար թուրքի կճա սիրեցիր։ Գուրգեն Մահարի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
կճա 2[խմբագրել]
- Կարին, Շիրակ՝ եղջերավոր անասունների ոտների մատերի ծածկող կարծր եղջերային պատյան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։