կճան-կճկճան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•ճան-կ(ը)ճ•կ(ը)•ճան 

  1. Կարին՝ կիզիչ, այրող ◆ Կճան-կճկճան ճառագայթները։ (Ջավախեցի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։