կճմրիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ճ•մ(ը)•րիկ 

  1. Մուշ՝ փոքր դեմքով՝ մանր աչքերով, կարճ ու ցցված քթով (անձ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։