կյավիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kjɑˈvik]
վանկեր՝ կյա•վիկ
- Կարին, Շիրակ՝ լայն ու փափուկ տերևներով բանջար, որ տապակելով ուտում են ◆ Ձիկ կյավիկ պիտեր զղզղեր վըր խոտերաց։ (Գ․Շերենց)
- Կարին, Վան՝ փափուկ, նուրբ (նրբագեղմ բրդի մազի մասին) ◆ Մտիկ տուր թե կյավըկ գառներն ինչպես են այս ու այն կողմ վազում։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։