կնամարտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [knɑˈmɑɾt]

վանկեր՝ կ(ը)•նա•մարտ 

Գոյական

1. (նորբ․) կանանց միջև տեղի ունեցող մարտ՝ կռիվ ◆ «Կնամարտ»:

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։