կնգագին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•ն(ը)գա•գին 

  1. Թբիլիսի՝ կնոջ արժանիքը՝ հարգը, հարգանքը, դեպի կինը ◆ Էնդունք կոպիտ ին ու կնգագինը չեն գիդի (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։