կնգղիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ն•գ(ը)•ղիկ 

  1. Ղարաբաղ, Ղազախ՝ արտույտ թռչունը, աբեղաձագ, աբեղաուկ ◆ Ալ կնկղիկ, Չալ կնկղիկ, Քանի բեռնեմէ Տար, կնկղիկ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
  2. ալ կնկղիկ, Չալ կնկղիկ, Քանի բեռնեմէ Տար, կնկղիկ(փխբ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։