Jump to content

կնգղիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ն•գ(ը)•ղիկ 

  1. Ղարաբաղ, Ղազախ՝ արտույտ թռչունը, աբեղաձագ, աբեղաուկ ◆ Ալ կնկղիկ, Չալ կնկղիկ, Քանի բեռնեմէ Տար, կնկղիկ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
  2. ալ կնկղիկ, Չալ կնկղիկ, Քանի բեռնեմէ Տար, կնկղիկ(փխբ․)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։