կնետ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ•նետ
- Մուշ, Մոկս, Սիփան՝ մոխրագույն մեծ ճանճ, որ հարձակվում է անասունների վրա վրա և խիստ խայթում, բոռ, բոռեխ, իշամեղու Տ◆ ավարքիրան կնետ սպանից։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։