կնկզալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ն•կ(ը)•զալ 

  1. Մուշ, Ալաշկերտ՝ լալ, լաց լինել
  2. դժգոհել, փնթփնթալ ◆  Կը կնկզնա,օր մարդ հուրնե չաղրզա (Ահ)։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։