կնկմա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ն•կ(ը)•մա 

  1. Համշեն՝ աթոռակ, որի տակը կրակ են դնում ձմեռ ժամանակ, կարպետով ծածկում և շուրջը ստոտելով ու ոտները կարպետի տակ մեկնելով,տաքանումեն, քուրսի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։