կնկություն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)ն•կություն
- Ղարաբաղ, Կարին, Բասեն, Թբիլիսի՝ կին լինելը, կնոջ պարտականությունները
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- կնկություն անելը,էնել, իբրև կին ծառայել, որպես կին իր պարականությունները ամուսնու, մարդու նկատմամբ կատարել ◆ Թե օրդուն ինձի հարուստներու պես կը պայես դու, քեզի կնկություն կենեմ (ՀԺՀՔ.)։ ◆ Ինձ նամուս է, վուր մարթուս կնգութին չըլիմ անում, ու նրա դովլաթը վայելում ըլիմ (ԳՍ)։
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։