կնձել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ն•ձել 

  1. Նոր Ջուղա՝ մեռնել, սատկել ◆  Էդ էլ կնձեց ու դժողքի բաժին եղավ, սատկեց (ՎՏՍ)։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։