կնձկոնձալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)նձ•կոն•ձալ
- Ղարաբաղ, Գանձակ, Թբիլիսի՝ կաղկանձել, վնգստալ ◆ Չոբանը գելին ասավ թե վուր ճանգս ընգար՝ կոմբլիս տակին կնձկնձալը շանց կու տամ։
- դողալ, դողդողալ (մրսելուց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Շուռումուռ գա Սևաթորոս, կնծկնծա Մարկոս (ասացվածք), Ասվում է, երբ մեկի արած ակնարկը կամ դիտողությունը մյուսը իր վրա է վերցնում և անտեղի նեղանում
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։