կնցքուլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ն•ց(ը)քուլ 

  1. Համշեն՝ հաճարենի ծառի պտուղը, եռանկլունաձև կոշտ կեղևով և համեղ միջուկով, որ բովում և ուտում են ◆ Կնցին սարը կնցխուլ ժողվուշ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։