Jump to content

կնցքուլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ն•ց(ը)քուլ 

  1. Համշեն՝ հաճարենի ծառի պտուղը, եռանկլունաձև կոշտ կեղևով և համեղ միջուկով, որ բովում և ուտում են ◆ Կնցին սարը կնցխուլ ժողվուշ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։