կնքալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)ն•քալ
- Վան, Պապեն, Կարին, Շիրակ, Ախալցխա՝ նստած տեղը թեթև քնել, գլուխ բարևելու ձևով վար ու վեր անելով◆ Թագավորի տղան կիրիշիկի, որ հալևոր մը կը կքնա (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։