Jump to content

կշտա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)շ•տա 

  1. Վան, Մուշ, Բաղեշ՝ հինածի` գործածիթելերը ձգելու` ամրացնելու գործիք

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։