կշտա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)շ•տա 

  1. Վան, Մուշ, Բաղեշ՝ հինածի` գործածիթելերը ձգելու` ամրացնելու գործիք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։