կշտում
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)շ•տում
- Պոլիս, Նիկոմեդիա, Պարտիզակ, Վան, Սեբաստիա, Ասլանբեկ՝ կշտանալը, կշտանալիք, հագեցում
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- կշտում չունի` չուներ - անկուշտի մեկն է ◆ Նրան կշտում չունի, ինչքան տաս կուտի Սահակ Ամատունի
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։