կշտուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)շ•տուն 

  1. Վան՝ ձայնարկություն` դե՜հ, հայդե՜, օ՜ն (ասվում է, երբ ժամանակն է տուն գնալու) ◆ Երեխաներ, արդեն մութն է, հերիք խաղաք, կշտուն (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։