կոբուզ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կո•բոզ 

  1. Կարին, Շիրակ՝ մատուկ կոչված փշոտ բույսի արմատը, որ կեղևելով ուտում են ◆ երեխեքը հերկի երեսից ժողովում են կոճղեղ, կոբուզ էաժ , ◆ Աշունքը որ մոտեցավ, երեխեքը կոբուզ էլ բոլ կուտեն Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։