կոթեղքով
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կո•թեղ•քով
- Վան, Արաբկիր, Սեբաստիա՝ ուժեղ, հաղթանդամ, ջլապինդ ◆ Կոթղքով մարդ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Էն տղեն, շատ կոթողքով կեղնի (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- հարուստ, ունևոր ◆ կոթողքով տները դուրս են գալիս յայլա (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։