կոխածուլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կո•խա•ծուլ 

  1. Նիկոմեդիա, Պարտիզակ՝ Երեխայի հիվանդություն՝ տկարություն, որ առաջ է գալիս իբր թե մեռելից վախենալուց կամ ննջեցյալն անցկացնելիս ոտքի չկանգնելուց ◆ Աղջիկը կոխածուլ է եղել (Հ․Տեր-Հակոբյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։