կոկան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɔˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կոկան

վանկեր՝ կո•կան 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ պարսկերեն kūkam, gūgam:

Գոյական

1. թոնիրը կամ կավե ամանները չորանալու ժամանակ հղկելու կոկած քար, կոկիչ, կոպիճ (գվռ․)
2. ափի մեծությամբ կլոր քար
3. վայրի սալոր

Ածական

1. սալորի մեծությամբ (փխբ․)

Հոմանիշներ

1. կոկճաքար, կոկիչ, կոպիճ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
կոկանենի

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։