կողաշրջում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔʁɑʃɾˈd͡ʒum]
վանկեր՝ կո•ղա•շ(ը)ր•ջում
Գոյական
- (տեխ․) կողքի վրա շրջվել, շուռ գալը ◆ Ավտոմոբիլների կողաշրջման բազմաթիվ փաստերի հետազոտմամբ պարզվել է, որ դրանք ծագում են ճանապարհի կորագծի և թեքության ոչ ճիշտ ընտրությունից ԵԵ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։