Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կող•մնա•պահ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մեկի կողմը պահող, որևէ մեկի կամ որևէ բանի նկատմամբ կանխակալ վերաբերմունք ունեցող, աչառու, կողմակալ , կողմնապաշտ
հին հայաստանում ՝ երկրի կամ նահանգի պետ, կողմնակալ, կուսակալ
զորքի աջ և ձախ թևը պահպանող զորամաս

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։