կոնդախ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կոն•դախ
Մոկս՝
- խանձարուր, բարուր, նորածին երեխային փաթաթելու շոր ◆ Ձենով Օվան Դավիթ կոնտխի մեջ փաթութեց, օրոխկեց մոտ Մսրա Մելիքի կնիկ։ Ահ
- երախակալ
- հրացանի կոթ ◆ Կունդախով զարկիցե։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։