կոնկիլա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կոն•կի•լա
- Թբիլիսի՝ զանգակի լեզվակ
- դռան ներսում կախված զանգակ, որ պարանով քաշելիս սպասավորը բաց էր անում ◆ Կենգա բերած փողը զանգակ է, քանի անց կենաս, կոնկիլեն ճակտիտ կու դիպչի։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։