կոնկիլա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կոն•կի•լա 

  1. Թբիլիսի՝ զանգակի լեզվակ
  2. դռան ներսում կախված զանգակ, որ պարանով քաշելիս սպասավորը բաց էր անում ◆ Կենգա բերած փողը զանգակ է, քանի անց կենաս, կոնկիլեն ճակտիտ կու դիպչի։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։