կոնտեքստ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɔnˈtɛkʰst]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կոն•տեքստ 

Ստուգաբանություն

< контекст < լատ. contextus համահյուսված, ներհյուսված, միացություն

Գոյական

1. գրվածքի ավարտուն շարադրանքը, համատեքստ
2. գրական ստեղծագործության բնագրի համեմատաբար ավարտուն միավոր (նախադասություն, պարբերություն, բանաստեղծության մեջ` տող կամ տուն)
3. գեղարվեստական երկի իմաստային տեսակետից վերջնավորված հատվածը, որը որոշվում է այդ հատվածից վերցված առանձին բառի կամ արտահայտության իմաստը

Հոմանիշներ

համատեքստ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
կոնտեքստային

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
• Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։