կոնտրակտացիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɔntɾɑktɑt͡sʰˈjɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կոն•տ(ը)րակ•տա•ցի•ա 

Ստուգաբանություն

< конрактация < լատ.

Գոյական

1. որոշակի ժամկետներով ու պայմաններով որևէ բան ձեռք բերելու կամ օգտագործելու պայմանագրի կնքում
2. սՍՀՄ-ում, գյուղատնտեսական ապրանքների մթերման սիստեմ, կոլտնտեսությունների, կոլտնտեսակների ու մենատնտեսների հետ պետության կողմից կնքվող պայմանագրերի հիման վրա

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։