կոտըշտել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կո•տըշ•տել
Կարին, Խոտուրջուր՝
- անընդհատ եղջյուրահարել՝ պոզահարել ◆ Բուղան որ հարսին կարմիր հագած կտեսնե, վրա կվազե այնքան կը կոտըշտե օր մեռցնե կը։ (Ձեռագիր)
- (փխբ․) իրար անպատվել՝ անարգել, կռվել ◆ Բիթունն ալ հիրար հակառակ ին, հիրար կոտըշտին կը։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։