կոտըշտել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կո•տըշ•տել
Կարին, Խոտուրջուր՝
- անընդհատ եղջյուրահարել՝ պոզահարել ◆ Բուղան որ հարսին կարմիր հագած կտեսնե, վրա կվազե այնքան կը կոտըշտե օր մեռցնե կը։ (Ձեռագիր)
- (փխբ․) իրար անպատվել՝ անարգել, կռվել ◆ Բիթունն ալ հիրար հակառակ ին, հիրար կոտըշտին կը։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։