կոտկա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կոտ•կա
- Նոր Նախիջևան՝ կամի տակի եղեգնաքարը, որը տրորում է կալում փռված հաշանը ◆ Լծինք թաքչան, Մեջը յանկան, տակը կոտկան։ (Խաչատուր Փորքշեյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։