կոտկոտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɔtˈkɔt]
վանկեր՝ կոտ•կոտ
- Պապեն՝ արագիլին տրվող ածականը, կոտ-կոտ ձայն հանող ◆ Կոտկոտ արագիլ։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Կոտկոտ առակյալներ մարկըրտի պես շարան- շարան կեթան։ ԱՏՍ
- ցից-ցից՝ հպարտ-հպարտքայլվածք՝ ընթացք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։