կոտրակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɔtˈɾɑk]
վանկեր՝ կոտ•րակ
- Ղարաբաղ, Կաքավաբերդ՝ արորի հիմնական հաստ փայտը, որի առջևից միացված է խոփը և վերից՝ մաճը, առատում
- Արարատյան՝ (կուտրակ) խաղողի վազի ստորին մասի չոր ու հաստ տեղը, որ կտրելու ժամանակ կոտրվում է ◆ Զատկից հետո էրկօրումը հիմքին կետենք, արքան էլ կկիտենք, կուտրակն էլ տուն կբերենք։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։