կորունի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɔɾuˈni]
վանկեր՝ կո•րու•նի
- Սեբաստիա՝ կորած, կորսված ◆ Քավոր Տոմեի կորուկ տղեն է։ Խդ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։