Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կոր•պո•րա•ցի•ա

Ստուգաբանություն

< корпорация < լատ․ corporatio միավորում

(տնտ․) մասնատիրություն՝ ընդհանուր շահերով համախմբված մարդկանց միավորում
(հոգեբ.) սոցիալական խումբ, որի նպատակները պարփակված են իր մեջ, որի գործունեությունն ունի ասոցիալական կամ նույնիսկ համասոցիալական բնույթ
(տնտգ․) կազմակերպություն, որն օրինական թույլատվություն ունի իրականացնելու որոշակի գործոնեություն, օրինակ՝ երկաթուղու կառուցում կամ թերթերի հրատարակություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։