կուաքցի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kuɑkʰˈt͡sʰi]
վանկեր՝ կու•աք•ցի
- Արարատյան՝ մեջը աղբ լցնելու կամ թափելու համար օգտագործվող կողով ◆ Սոսը տեսավ, որ մին կուաքցի թքոց ա վեր ընկած։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։