կուդիան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kudˈjɑn]
վանկեր՝ կու•դի•ան
- Թբիլիսի՝ պոչավոր, պոչով, պոչ ունեցող
- (փխբ․) խորամանկ, սատանա ◆ Ա՜յ, կուդիան, քու մե պաչը մե թաքավութին արժե։ (Գարեգին Սևունց)
- (փխբ․) կախարդ, գուշակ ◆ Ի՞նչ պաբար է գենացվալե։ -Աբա իմացի։ -Կուդանի խո չիմ։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։