կուլուկապ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kuluˈkɑp]
վանկեր՝ կու•լու•կապ
- Ղարաբաղ՝ գործ է ածվում կուլուկապ անել կապակցության մեջ
- գործը մի կերպ վերջացնել՝ ավարտել, գլուխ բերել
- խաբելով համոել, վզին փաթաթել ◆ Կուլուկապ արին, շիլ աղջիկը գլխին փաթաթեցին։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։