կուլ-կուլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kul ˈkul]
վանկեր՝ կուլ-կուլ
- գործ է ածվում կուլ-կուլ անել կապակցության մեջ
- Նոր Ջուղա՝ գրկվել, իրար վզով փաթաթվել ◆ Արի գնանաք կուլ-կուլ անենք ու քնենք։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
- Ղարաբաղ՝ կուլ տալ, կլլել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։