Jump to content

կուկուզնակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կու•կուզ•նակ 

  1. Թբիլիսի՝ հետույք ◆ Շահը նրան մե քացի խփեց։ Նա կուկուզնակը բռնելով գնաց։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։