կուկուզնակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կու•կուզ•նակ 

  1. Թբիլիսի՝ հետույք ◆ Շահը նրան մե քացի խփեց։ Նա կուկուզնակը բռնելով գնաց։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։