կույոտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kuˈjɔt]
վանկեր՝ կու•յոտ
- Կարին՝ աղբոտ, կեղտոտ, կեղտով ապականված ◆ Քիչ մնաց կույոտ ցախավելն առնեի, քթին-բերնին տայի։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։