կունդուգլուխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կուն•դու•գ(ը)լ•ուխ 

  1. Ջավախք՝ գնդաջև գլուխ ունեցող ◆ Սաքոն կունդուգլուխ մարդ էր (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։