Jump to content

կունդուգլուխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կուն•դու•գ(ը)լ•ուխ 

  1. Ջավախք՝ գնդաջև գլուխ ունեցող ◆ Սաքոն կունդուգլուխ մարդ էր (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։