կուպ-կուպ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կուպ-կուպ
- Արարատյան՝ ոտները թեթև ոստյունով բարձրացնելով իջեցնել ◆ Կուպ-կուպ ման էր գալիս։ Սահակ Ամատունի ◆ Էշի պես կուփ-կուփ վեր թռան։ (Խաչատուր Աբովյան) հագած
- կիպ՝ հավաք ◆ Տրեխները կուպ-կուպ հագած հեշտ էր վազում։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։