կուռա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կու•ռա 

  1. Վան, Բաղեշ, Խիզան, Բալու՝ նույնն է՝ կուռիկ (1) ◆ Ամեն մեկին մի կուռա մածուն տվեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Փշուրմ դնենք մըջ կուռին: Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։