Jump to content

կուռա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կու•ռա 

  1. Վան, Բաղեշ, Խիզան, Բալու՝ նույնն է՝ կուռիկ (1) ◆ Ամեն մեկին մի կուռա մածուն տվեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Փշուրմ դնենք մըջ կուռին: Ահ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։