կուռջիվան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kurd͡ʒiˈvɑn]
վանկեր՝ կուռ•ջի•վան
- Բալու՝ փորված փայտ կամ քար՝ ամրացված կտորի եզրին, որտեղից անձրևաջուրը ներքին է թափվում, ջրհորդան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։