կուսակցականաթուխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kusɑkt͡sʰɑkɑnɑˈtʰuχ]

վանկեր՝ կու•սակ•ցա•կա•նա•թուխ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) (հեգն․) նոր կուսակցական դարձած, նորաթուխ կուսակցական ◆ Բայց ինչ փույթ քաղաքի կուսակցականաթուխ ղեկավարների համար, թե անձրևը, կարկուտը ... ճահճի էին վերածել ողջ քաղաքի հիմքերը։ Երկիր (թերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]