կուսակցականաթուխ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kusɑkt͡sʰɑkɑnɑˈtʰuχ]
վանկեր՝ կու•սակ•ցա•կա•նա•թուխ
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) (հեգն․) նոր կուսակցական դարձած, նորաթուխ կուսակցական ◆ Բայց ինչ փույթ քաղաքի կուսակցականաթուխ ղեկավարների համար, թե անձրևը, կարկուտը ... ճահճի էին վերածել ողջ քաղաքի հիմքերը։ Երկիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։